Reclame is woordschurft en toxisch

“De wereld van nu wordt beheerst door reclame, een soort terrorisme van de taal. Taal ontdaan van authenticiteit en betekenis. De woorden in de reclame hebben slechts een doel: consumptie bevorderen. Wat er met de taal in de reclame gebeurt, doet pijn aan de ogen en de oren. Reclame is woordschurft en toxisch. Reclame wijst alles af waar de poëzie voor staat.” – Jozef Deleu

Uit het interview van Hans Puper met Jozef Deleu over Het Liegend Konijn, in literair E-magazine MEANDER van 17 augustus 2023. Lees verder op https://meandermagazine.nl/2023/08/interview-jozef-deleu/

Stilte voor geluiden

“De eerste bundel die ik ooit las van Jozef Deleu stamt uit 1974 en is getiteld De stilte groeit. Hoe mooi sluit deze bundel daar wat titel betreft bij aan: geluiden voor de laatste dag. De stilte is er nog steeds, want geluiden kunnen niet zonder de stilte, het een bestaat niet zonder het ander. De vraag dient zich direct aan: zijn er na de laatste dag geen geluiden meer, is de stilte dan volledig?” Lees verder, Arjen van Meijgaard op Tzum.

Romans blijven slechts tijdelijk bij je

In ‘De koffer’ vraagt De Standaard elke week aan iemand welke cultuurproducten die zou meenemen naar een onbewoond eiland. Op 12 juli 2021 was dat Lize Spit. Keuze boek: Jozef Deleu – Nieuw groot verzenboek: 600 gedichten over leven, liefde en dood. “Als ik dan toch met één boek zou vastzitten op een eiland, laat het dan poëzie zijn. Romans blijven volgens mij slechts tijdelijk bij je. Als mens verander je, dus kan je niet eeuwig hetzelfde verhaal verkiezen. Poëzie overstijgt dat. Je kan die blijven herlezen, poëzie past zich aan de lezer aan. Het Nieuw groot verzenboek is de laatste versie van een bloemlezing die Jozef Deleu al sinds 1976 samenstelt. Het gaat over onderwerpen waar ik zelf graag over nadenk. Ik vind het heerlijk ’s avonds in bed poëzie te lezen, of te worden voorgelezen. Het heeft iets geruststellends, maar niet per se slaapverwekkends. (lacht) Elk gedicht kan je op een andere manier even onderdompelen. Een van mijn favorieten is “De wolken” van Martinus Nijhoff.” (De Standaard, 12 juli 2021)

Terug naar boven